ประวัติและที่มาของการเผาธูป

กลิ่นที่ได้จากพืชถูกนำไปใช้ในหลาย ๆ วิธีซึ่งก่อให้เกิดขนบธรรมเนียมมากมาย วันที่ปราศจากกลิ่นหอมดังนั้นคำพูดในอียิปต์โบราณจึงหายไป กำยานถูกเผาในตอนเช้า Dammar ในตอนเที่ยงและผสมเครื่องหอมที่เรียกว่า Kyphi ในตอนเย็น Kyphi ได้รับการกล่าวขานว่าเป็นเครื่องหอมสำหรับการพักผ่อนและในช่วงเย็นที่อบอุ่นของเมืองอียิปต์โบราณนั้นเต็มไปด้วยเสียงคลื่นอันหอมหวานและกลิ่นหอมอันเย้ายวนจากบ้านหลายพันหลังรวมกันเป็นซิมโฟนีของน้ำหอมที่มีความแตกต่างกันเล็กน้อย มันสื่อถึงความสงบและความเงียบสงบแก่ผู้ที่สูดดมมันเป็นความคิดที่ยอดเยี่ยม ควันหอมที่หอมหวานเผ็ดร้อนนี้ทำให้เกิดความยุติธรรมอย่างยิ่งต่อการแสดงออกของ ‘น้ำทิพย์แห่งเทพเจ้า’

ความละเอียดอ่อนต่อรายละเอียดมีบทบาทพิเศษทั้งในชีวิตจิตวิญญาณและชีวิตทางโลกของชาวญี่ปุ่นซึ่งเป็นเรื่องธรรมดาที่จะคาดหวังให้พวกเขาได้พัฒนาวัฒนธรรมการเผาเครื่องหอมด้วยสุนทรียภาพที่ซับซ้อน ความเคารพในชีวิตและความสุขของการเป็นคนพบการแสดงออกของพวกเขาในประเพณีที่พืชหอมล้ำค่าที่สุดเช่นไม้อินทรีและไม้จันทน์ถูกเผาในส่วนเล็ก ๆ ด้วยเครื่องใช้ที่ทำด้วยความแม่นยำ ความสุขทางประสาทสัมผัสกระตุ้นจินตนาการนำไปสู่ศิลปะชั้นสูงของโคโดะ ในโคโดะมีพิธีมอบกลิ่นหอมซึ่งบุคคลที่ได้รับการคัดเลือกพยายามที่จะกระชับทั้งการรับรู้และแรงบันดาลใจ

ประเพณีการเผาธูปในหมู่ชนพื้นเมืองอเมริกันเห็นการปรากฏตัวของจักรวาลในโรงไฟฟ้าเช่นปราชญ์สีขาวและสีเทาต้นสนชนิดหนึ่งและต้นซีดาร์ช่วยฟื้นฟูการติดต่อกับธรรมชาติโดยรวมและด้วยจิตวิญญาณอันยิ่งใหญ่ ภาพพาโนรามานี้น่าประทับใจมากที่การค้นพบสื่อที่น่าสนใจดังกล่าวและการนำกลับมาใช้ใหม่กับวัฒนธรรมตะวันตกที่มีอารยธรรมของเรากลายเป็นสิ่งจำเป็น

ดูหนังออนไลน์ เว็บดูหนังออนไลน์ดีๆที่คุณควรไปหาดู

เราสามารถละลายรูปแบบปฏิกิริยาของความเจ็บปวดอย่างรุนแรงการบีบบังคับการบีบรัดหรือแม้กระทั่งความกลัวโดยการประกอบพิธีกรรมธูปที่เหมาะสม เป็นเรื่องที่น่าสนใจที่จะสังเกตว่าสิ่งที่เรารับรู้มักถูกตัดสินในรูปแบบสัมบูรณ์อย่างไร คน ๆ หนึ่งจะพูดว่า ‘สิ่งนี้ไม่ได้ดี’ โดยเชื่อว่าเขาหรือเธอได้กล่าวถ้อยแถลงวัตถุประสงค์ จะเห็นได้ชัดมากขึ้นเมื่อการตอบสนองอย่างกระตือรือร้นของคนถัดไปที่มีต่อน้ำหอมกลิ่นเดียวกันแสดงความคิดเห็นแรกสำหรับสิ่งที่เป็นจริงนั้นเป็นเรื่องส่วนตัวล้วนๆ อนึ่งการแบ่งขั้วระหว่างความดีและความเลวที่ไม่มีที่สิ้นสุดนี้ยังเป็นอาณาเขตที่ศาสนาลึกลับได้พัฒนาขึ้น กำหนดแนวทางว่าอะไรควรเรียกว่าดีหรือชั่ว ในบริบทนี้กลิ่นที่น่ารื่นรมย์สอดคล้องกับความศักดิ์สิทธิ์ในขณะที่กลิ่นเหม็นถือเป็นผลงานของปีศาจ อาจเป็นไปได้ว่าเรามีประสบการณ์สร้างแรงจูงใจในยุคดึกดำบรรพ์ในศูนย์สัญชาตญาณของเรา ในแง่ของพัฒนาการของมนุษย์ประสบการณ์นี้ย้อนกลับไปถึงยุคหิน